Mszy świętej K S. A NTHONY C EKADA –––––– Tytułem wstępu Jeżeli wzięliście do rąk niniejszą broszurkę, to prawdopodobnie zadajecie sobie czasem pytania dotyczące tradycyjnej Mszy świętej oraz tego, dlaczego niektórzy katolicy na nią uczęszczają. Być może, właśnie po raz pierwszy uczestniczyliście w tradycyjnej Różaniec po łacinie w intencji Mszy Wszechczasów - dołącz do naszego wyzwania modlitewnego! Codziennie ofiaruj jedną cząstkę (bądź przynajmniej jeden dziesiątek) Różańca w intencji zachowania w praktyce Kościoła Mszy świętej w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego po wsze czasy. Wszystkie modlitwy odmawiamy w języku łacińskim. Liturgia słowa i homilia. Liturgia Słowa to pierwsza część Mszy świętej, której centrum stanowi głoszenie słowa Bożego. Następuje po obrzędach wstępnych, a przed liturgią eucharystyczną. Jest związana z czytaniem ksiąg świętych. Czytania wykonywane są z ambony. Struktura liturgii słowa w niedziele i uroczystości wygląda Ksiądz Sixto Eduardo Varela Santamaría został też wysłany do poradni psychologicznej. Kara została nałożona na kapłana za odprawienie „nowej” mszy świętej, ale po łacinie i tyłem do ludu. Jak oświadczył rzecznik kurii, ukarany ks. Varela Santamaría został wcześniej dwukrotnie upomniany za odprawianie mszy świętej po Teksty liturgiczne Narodzenie Pańskie. We Mszy świętej o północy wielkie znaczenie i duży wpływ na pobożność ludową mogą mieć następujące elementy: na początku Mszy świętej śpiew o zwiastowaniu Narodzenia Pańskiego z Martyrologium rzymskiego (Dyrektorium o Pobożności Ludowej i Liturgii, n. 111) Wierni, uczestniczący w takiej Mszy Świętej, mogą być postrzegani przez ogół jako dziwacy – jeśli wręcz nie reakcjoniści, a nawet sekciarze – chodzący na „starą mszę po łacinie”, czy „robiący krok wstecz”. Takaż sama łatka, co jeszcze przykrzejsze, przylega także do samej Najświętszej Ofiary. Jak na to reagować? eFHUYb. Modlitwy i części stałe po łacinie Zanim spróbuję udowodnić, że łacina jest najlepszym językiem Mszy Świętej, zacznijmy od tego, czy dokładne rozumienie przez wiernego każdego słowa ze Mszy świętej jest rzeczywiście konieczne. Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba zdefiniować, czym jest Msza święta, jaki jest jej cel. Msza święta nie jest czymś w rodzaju teatru, gdzie poszczególni aktorzy muszą odgrywać swoje role, aby jak najlepiej zabawić publiczność, podczas gdy ta musi dobrze widzieć i słyszeć, aby wyszła z przedstawienia zadowolona. Jeśli uświadomimy sobie, że celem Mszy świętej jest przede wszystkim bezkrwawe powtórzenie przez kapłana ofiary Jezusa Chrystusa, inaczej będziemy postrzegać konieczność rozumienia słów Mszy świętej. Jest to przecież tak wielka tajemnica, że nawet zmieniając język celebracji na bardziej dostępny, nie możemy powiedzieć, że przybliżyliśmy się do zrozumienia tej wielkiej tajemnicy. Udział we Mszy świętej to przede wszystkim wewnętrzne zjednoczenie z ofiarą Jezusa Chrystusa. Rozumienie słów może pomóc, ale widząc, jak dobrze Kościół radził sobie w historii, używając tylko łaciny, dochodzimy do wniosku, że nie jest kluczowym aspektem uczestnictwa we Mszy mszalik z tekstami starej Mszy, dostrzegamy na początek mnóstwo niezrozumiałego tekstu i nabieramy wrażenia, że nigdy nie uda nam się zrozumieć tego potoku łaciny. Okazuje się jednak, że większości tych tekstów nigdy nie usłyszymy na Mszy trydenckiej, gdyż są wypowiadane po cichu przez kapłana. Cała modlitwa eucharystyczna, duża część obrzędów Komunii św., a także — w Mszach śpiewanych — obrzędy wstępne (u stóp ołtarza) są niesłyszalne dla wiernych. Słów łacińskich, słyszanych przez wiernych, jest mniej, niż mogłoby się wydawać z pobieżnego przejrzenia mszalika. Są to głównie tzw. części stałe Mszy świętej. Osoba regularnie chodząca na Nową Mszę nie ma kłopotu z ich zrozumieniem. Wszak modlitwy i śpiewy z Nowej Mszy, takie jak: Panie zmiłuj się nad nami, Chwała na wysokości Bogu, Wierzę w jednego Boga, Święty, święty, święty, Ojcze nasz czy Baranku Boży to dosłowne tłumaczenia tekstów łacińskich, używanych na Mszy trydenckiej. Jeśli znamy polskie teksty, to rozumiemy te modlitwy, uczestnicząc we Mszy w języku zawsze cała Msza trydencka jest po łacinie. Kazanie głosi się w języku wiernych, a przed nim kapłan zazwyczaj ponownie odczytuje Lekcję i Ewangelię w języku narodowym. Oprócz tego papieski dokument Summorum Pontificum pozwala na używanie języka narodowego do czytań mszalnych i wielu księży w Polsce tak czyni. Kazanie ma na celu objaśnienie wiernym przekazu czytań biblijnych, zatem nawet, jeśli są one po łacinie, kapłan — kaznodzieja objaśnia wiernym ich znaczenie. Także pieśni śpiewane podczas Mszy trydenckiej są bardzo często w języku polskim. Są to te same tradycyjne polskie pieśni, które wykonuje się na Nowej jest rzeczą chwalebną poznać dokładniej treść i znaczenie poszczególnych modlitw kapłana. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele różnego rodzaju mszalików zawierających tłumaczenia łacińskich tekstów Mszy trydenckiej na język polski. Z doświadczenia wiem, że wierni używający mszalików po kilku Mszach sami z nich rezygnują, gdyż odciągają one uwagę od modlitwy. Zrozumienie każdego słowa Mszy świętej nie jest dla nich tak istotne jak skupienie modlitewne. Stali uczestnicy Mszy trydenckich używają mszalików niezmiernie rzadko, zazwyczaj przed Mszą lub śledząc tzw. propria, czyli zmienne części Mszy wreszcie przejść do przyczyn, dla których w liturgii używa się łaciny. Jest ona, wraz z greką i hebrajskim, jednym ze świętych języków chrześcijaństwa, w których wypisana była wina na krzyżu naszego Pana Jezusa Chrystusa. Dzięki temu, że język ten jest już martwy i nie rozwija się, pozwala na zachowanie niezmiernie dużej precyzji słów, niezwykle istotnej w przekazywaniu prawd wiary. Odmawiając te same łacińskie modlitwy, które Kościół odmawiał przez kilkanaście wieków, czujemy jedność z całą historią Kościoła. Również dzięki łacinie podczas Mszy lepiej tworzymy atmosferę sacrum i skupienia modlitewnego. Zgodnie z Konstytucją o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium Soboru Watykańskiego II, łacina pozostaje oficjalnym językiem Kościoła, a jej niestosowanie w liturgii jest de facto nieposłuszeństwem wobec decyzji ojców soboru. Dzisiaj łacina, jako uniwersalny język Kościoła, nabiera coraz większego znaczenia. W kontekście powszechności nauczania języków obcych, a także dostępności w Internecie łacińskich tekstów, opanowanie łaciny stosowanej na Mszy nie stanowi problemu. Coraz łatwiejsze podróżowanie po świecie sprawia, że częściej uczestniczymy we Mszy świętej za granicą. Życzyłbym wszystkim, aby każdy, będąc na Mszy świętej za granicą, czuł taką cząstkę domu i stałość, jaką odczuwali polscy żołnierze walczący na frontach II wojny światowej, gdy uczestniczyli za granicą właśnie we Mszy ZAPAMIĘTAĆ!Język łaciński to oficjalny język Kościoła katolickiego. Jest on językiem martwym, więc znaczenie jego słów nie zmienia się tak, jak w językach narodowych. Zapewnia to stałość dogmatów i prawd wiary, co jest konsekwencją braku zmian i stałości w samym Bogu. Obecność łaciny w Mszy Świętej trydenckiej sprawia, że uczestnicząc w niej nawet w najdalszym zakątku świata, zawsze będziemy się czuli jak u siebie. Czy język łański bezwzględnie należy do Mszy rzymskokatolickiej? Jeszcze kilka lat temu ludzie spontanicznie odpowiadaliby na to pytanie twierdząco. Jednak jeśli uczestniczylibyśmy w służbie Bożej sprawowanej w trzecim czy czwartym wieku we wspólnotach milionowego miasta Rzymu, zdziwilibyśmy się, że to nie łacinę słyszymy, lecz grecki (,,Koine”) był wówczas językiem całego świata, a więc jednocześnie językiem Nowego Testamentu i najstarszych tekstów liturgicznych. Już dwa wieki przed Chrystusem w Aleksandrii przetłumaczono Stary Testament z hebrajskiego na język koine. Na początku czwartego wieku ponownie zagościł w Rzymie stary, ojczysty język – łacina. Dokonało się to po tym, jak cesarz Konstantyn wybrał za nową stolicę Bizancjum. Dlatego właśnie język ten znalazł również drogę do liturgii. W zasadzie tylko powszechnie znane ,,Kyrie eleison” zostało nieprzetłumaczone na łacinę. Podobnie uczyniono ze słowami: ,,Amen”, ,,Alleluja”, ,,Hosanna”. Było to bowiem trzy słowa zaczerpnięte z trzech języków, w których zapisano rodzaj winy na krzyżu Zbawiciela (Łk 28, 38). Teraz zostały one zachowane w naszej Mszy liturgia łacińska w Rzymie była nie tyle tłumaczona z greki na łacinę, ile zaczęła zawierać elementy formuł liturgicznych z północno-afrykańskiego Kościoła. Tu w Afryce Północnej od czasów Tertuliana panowała łacina w liturgii, a także Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu było znane w wersji łacińskiej. W zasadzie liczy się tutaj przede wszystkim Tertulian – faktyczny twórca łaciny jako języka liturgicznego od greki używanej w Rzymie różni się zwłaszcza zwięzłością, klarownością i szykownością. Z tego względu Augustyn powiada, że łacina jest ,,augustissima et castissima” (,,całkowicie czysta i wspaniała”). Była ona kształtowana również poprzez klasyczną retorykę rzymską, w wyniku czego jest dość trudna do przetłumaczenia na współczesne pozostała językiem liturgicznym Kościoła zachodniego nawet wtedy, gdy przestała być używana przez ludy romańskie, kształtujące we wczesnym średniowieczu własne języki, podczas gdy na północ od Alp język germański mógł się jeszcze obronić. Tak naprawdę wówczas tylko osoby wykształcone, duchowni, mnisi i ci z wyższych klas społecznych rozumieli nowością było tłumaczenie fragmentów liturgii łacińskiej na język słowiański, co dokonało się w IX wieku. Wówczas dzięki Cyrylowi i Metodemu, którzy pochodzili z Tesaloniki i prowadzili dzieło chrystianizacji Słowian, papież zgodził się – aczkolwiek niezbyt chętnie i mając zastrzeżenia – na używanie w liturgii mszalnej języka słowiańskiego. Te słowiańskie mszały (tzw. ,,głagolickie”) istnieją na niektórych obszarach wybrzeża Dalmacji do siedemset lat po Cyrylu i Metodemu, gdy odbywał się Sobór Trydencki, każdy, kto odważył się powiedzieć, że Msza św. powinna być sprawowana tylko w językach narodowych, był ekskomunikowany (Sesja 22, kanon 9). Ważne jest tutaj słówko ,,tylko” (łac. ,,tantum”). Mimo to zostało to wkrótce – świadomie lub nie – pominięte. Gdyby dostęp do języka ojczystego był ograniczony, to pewnie dzieje liturgicznego rozwoju potoczyłyby się nieco końcu XVI w. na dworze cesarskim w Pekinie żył jezuita Matteo Ricci (+1610), który starał się włączyć chrześcijaństwo do chińskiej kultury. Chciał też przetłumaczyć niektóre części Mszy rzymskiej na język chiński. Otrzymał na to pozwolenie od kurii, choć nie wolno tego było robić w Rzymie. Jednakże jego misja w tamtym czasie była skazana na niepowodzenie. W jaki sposób mogłyby się wówczas rozwinąć Chiny!Dzisiaj po II Soborze Watykańskim wyłączne używanie języka ojczystego w liturgii jest z pewnością nieporozumieniem i jawi się jednocześnie jako oznaka prawdziwego prowincjonalizmu – w świecie, w którym miliony turystów ciągle podróżują, a kolejne miliony ludzi zarabiają na chleb w innych krajach, uchodźcy zaś szukają spokojnego życia w innych państwach. Za sprawą samolotów dległości między krajami dzisiaj zmalały. Na świecie niedługo będzie jeden Babel [chodzi o pomieszanie języków/współegzystowanie wielu języków na jednym terytorium – przyp. red.].Nie można tutaj mówić jedynie o wyłącznym użytku języka łacińskiego w Kościele rzymskokatolickim, gdyż dotychczas nie był to jedyny język liturgiczny Kościoła. Warto zauważyć tutaj chociażby wiele języków liturgicznych Kościoła na Wschodzie. Używanie jedynie języka łacińskiego byłoby na pewno oznaką bezruchu. Głoszenie słowa Bożego w czytaniach liturgicznych, wyznanie wiary przez wiernych w Symbolu, a także niektóre modlitwy ( modlitwa powszechna czy modlitwa Pańska) i hymny kościelne oraz pewne części sakramentów powinno być roztropnie sprawowane w języku zasada miała miejsce jeszcze we wczesnym średniowieczu w Rzymie, gdzie perykopy i pewne hymny oraz formuły podczas sprawowania sakramentów, odmawiano w dwóch językach: greckim i rzymskim. Odmawiano je również po grecku, ze względu na wielu Bizantyjczyków mieszkających w używanie języka łacińskiego w Kościele rzymskokatolickim było oznaką potrydenckiej ciasnoty i zarazem krótkowzroczności, co poprowadziło do dzisiejszego pojmowania liturgii, gdzie chętnie całe formuły tekstów chce się uczynić niczym wahadło, wszystko odwróciło się w drugą stronę – zażądano całkowitego zniesienia łaciny. W tym niektórzy odnieśli sukces. Być może Msza łacińska była nadal tolerowana w większe obchody liturgiczne lub – zgodnie z życzeniem ojców soborowych – co cztery tygodnie. Czy to jednak spełnia życzenie Soboru, aby językiem liturgicznym nadal była łacina? Kto będzie za dwadzieścia lub trzydzieści lat odprawiał Mszę po łacinie, gdy już wszyscy zapomną, jak śpiewać i odmawiać święte teksty?Widać dzisiaj, że wszystkie religie świata mają swój święty język, który stoi ponad wszelkim innym idiomem. Żydzi mają hebrajski, islam posiada klasyczny język arabski, buddyści język pali, hindusi sanskryt. Nawet Kościoły wschodnie mają swoje języki (głównie grekę i język słowiański). Natomiast sprawując rzymską liturgię używają Watykański II nie nakazał usunięcia z kultu tego starożytnego języka. Artykuł 36 Konstytucji o Liturgii stanowi dokładnie coś innego – mianowicie, że należy zachować łacinę, przy jednoczesnym (mniej lub bardziej szerokim) zaadoptowaniu do pewnych części liturgii języka ojczystego, jeśli miałoby to służyć dobru wiernych. Natomiast artykuł 54 wymaga, aby wierzący potrafili odmawiać lub śpiewać po łacinie poszczególne części Mszy św. (chodziło przede wszystkim o responsoria). Jest to wyraźny znak współistnienia Mszy łacińskiej i posługiwania się językiem sytuacja dla wielu katolików staje się dość ciekawa, gdyż uświadamiają oni sobie, że stara Msza łacińska nie była dla nich tak niezrozumiała i obca – była raczej pożyteczna i płodna, była ich pewnego rodzaju domem i język łaciński był dla wszystkich katolików elementem jednoczącym w liturgii rzymskiej. Każdy katolik na całym świecie czuł się jak w domu. Wszędzie słyszał bowiem te same teksty, śpiewy i słowa, co w swoim kraju i parafii. Jakiego języka należałoby dziś używać, aby w jednym wielkim nabożeństwie zgromadzić wierzących z Europy, Stanów Zjednoczonych i krajów Trzeciego Świata? Czyż nie należy użyć właśnie łaciny?Łacina musi być nadal kultywowana, bo inaczej stanie się ,,językiem martwym”. W przeszłości duchowni posiadali żywą znajomość łaciny, chociażby poprzez codzienne odprawianie łacińskiej Mszy św. i korzystanie z łacińskich modlitw brewiarzowych. Dzisiaj z trudem potrafią przetłumaczyć kilka zdań z łacińskiego wolno nam też zapominać, że wszystkie wielkie dzieła kultury muzycznej: od chorału gregoriańskiego i wczesnej polifonii, aż po wielkich mistrzów epoki renesansu, baroku i klasycyzmu, opierają się na łacińskich tekstach mszalnych, zwanych godziną modlitwy. Czy te dzieła powinny być w przyszłości słyszane tylko w sali koncertowej, do której w ogóle nie zostały stworzone? Czy ponad tysiącletni chorał gregoriański – to jedyne w swoim rodzaju świadectwo zachodniej muzyki sakralnej (jako autentyczna muzyka liturgiczna, a może nawet jako absolutnie najwyższy jej poziom) – powinno być obecne dzisiaj tylko dzięki nagraniom? Jakże biedna byłaby nasza liturgia!Michael Sailer, urodzony w oświeceniu, dobrze rozpoznał problem języka ojczystego w liturgii, który był na pierwszym planie tak wtedy, jak i teraz, gdy napisał w swoich Nowych wykładach do kształcenia duchowieństwa następujące słowa:,,Kto chce zreformować liturgię, musi rozpocząć od dobrego kształcenia księży.. Nie oczekuj zbyt wiele od niemieckiego słowa. Przy wszystkich nowych śpiewnikach i próbach liturgicznych kościoły protestanckie stają się coraz bardziej puste. Tak samo może być z naszym. Martwię się, że odpędzamy naszych starych wiernych, nie zyskując zbyt wielu nowych”.Ks. Klaus Gamber(Tłumaczenia tekstu dokonała redakcja strony)Artykuł pochodzi z książki Klausa Gambera pt. ,,Alter und neuer Messritus: der teologische Hintergrund der Liturgiereform” (1983, s. 57-62) W niedzielę 14 sierpnia o godz. w Centrum św. Maksymiliana w Harmężach (5 km od Auschwitz) franciszkanie zaplanowali Transitus – nabożeństwo upamiętniające przejście o. Kolbego z ziemi do nieba. Bezpośrednio po nim wyruszy piesza pielgrzymka z relikwiami św. Maksymiliana do byłego obozu godz. na placu przy Bloku 11, w którym o. Maksymilian poniósł śmierć męczeńską, będzie celebrowana msza św. Uczestniczyć w niej będą również wierni, którzy przyjdą w drugiej pielgrzymce – diecezjalnej, z kościoła pw. św. Maksymiliana w Eucharystią delegacje udadzą się z kwiatami do celi śmierci św. Maksymilian Maria Kolbe był franciszkaninem, twórcą największego w Polsce wydawnictwa prasy i książki religijnej w Niepokalanowie k. Warszawy, założycielem ruchu maryjnego "Rycerstwo Niepokalanej", męczennikiem Auschwitz (14 sierpnia 1941 r.). W tym roku przypada 40. rocznica jego utworzenia: 25 lipca 2022, 18:36Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie znajdziecie tutaj. PRZEWODNIK ŁACIŃSKO – POLSKI na Mszę świętą w czasie Pielgrzymki Benedykta XVI do Polski TEKST MSZY ŚW. W JĘZ. ŁACIŃSKIM TEKST MSZY ŚW. W JĘZ. POLSKIM RITUS INITIALES OBRZĘDY WSTĘPNE INTROITUS WEJŚCIE V. In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. R. Amen. V. Gratia Domini nostri Iesu Christi, et caritas Dei, et communicatio Sancti Spiritus sit cum omnibus vobis. R. Et cum spiritu tuo. K. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. W. Amen. K. Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi. W. I z duchem twoim. V. Fratres, agnoscamus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mysteria celebranda. R. Confiteor Deo omnipotenti et vobis, fratres, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, opere et omissione, mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beatam Mariam semper Virginem, omnes Angelos et Sanctos, et vos, fratres, orare pro me ad Dominum Deum nostrum. V. Misereatur nostri omnipotens Deus et, dimissis peccatis nostris, perducat nos ad vitam aeternam. R. Amen. K. Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do Ŝycia wiecznego. W. Amen. KYRIE KYRIE V. Kyrie, eleison. V. Christe, eleison. V. Kyrie, eleison. K. Uznajmy przed Bogiem, Ŝe jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z czystym sercem złoŜyć Najświętszą Ofiarę. W. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam, bracia i siostry, Ŝe bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem, i zaniedbaniem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów i Świętych, i was, bracia i siostry, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego. R. Kyrie, eleison. R. Christe, eleison. R. Kyrie, eleison. K. Panie, zmiłuj się nad nami. K. Chryste, zmiłuj się nad nami. K. Panie, zmiłuj się nad nami. W. Panie, zmiłuj się nad nami. W. Chryste, zmiłuj się nad nami. W. Panie, zmiłuj się nad nami. GLORIA GLORIA Gloria in excelsis Deo et in terra pax hominibus bonae voluntatis. Laudamus te, benedicimus te, adoramus te, glorificamus te, gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam, Domine Deus, Rex caelestis, Deus pater omnipotens. Domine Fili unigenite, Iesu Christe, Domine Deus, Agnus Dei, Filius Patris; qui tollis peccata mundi, miserere nobis; qui tollis peccata mundi, suscipe deprecationem nostram; qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis. Quoniam Tu solus Sanctus, Tu solus Dominus, Tu solus Altissimus, Iesu Christe, cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris. Amen. Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie BoŜe, Królu nieba, BoŜe, Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie BoŜe, Baranku BoŜy, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś NajwyŜszy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen. KOLEKTA COLLECTA LITURGIA SŁOWA LITURGIA VERBI LECTIO PRIMA - PSALMUS LECTIO SECUNDA - ALLELUIA PIERWSZE CZYTANIE - PSALM DRUGIE CZYTANIE - ALLELUJA EVANGELIUM EWANGELIA V. Dominus vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. V. Lectio sancti Evangelii secundum... R. Gloria tibi, Domine. K. Pan z wami. W. I z duchem twoim. K. Słowa Ewangelii według... W. Chwała Tobie, Panie. V. Verbum Domini. R. Laus tibi, Christe. K. Oto słowo Pańskie. W. Chwała Tobie, Chryste. HOMILIA HOMILIA CREDO CREDO Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei unigenitum, et ex Patre natum ante omnia saecula. Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero, genitum, nonfactum, consubstantialem Patri: per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines et propter nostram salutem descendit de caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine: et homo factus est. Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato; passus et sepultus est, et resurrexit tertia die secundum Scripturas, et ascendit in caelum, sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum gloria, judicare vivos et mortuos, cuius regni non erit finis. Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem: qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio, simul adoratur et conglorificatur: qui locutus est per prophetas. Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatorum. Et expecto resurrectionem mortuorum, et vitam venturi saeculi. Amen. Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna BoŜego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. UkrzyŜowany równieŜ za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić Ŝywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i OŜywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I Ŝycia wiecznego w przyszłym świecie. Amen. ORATIO UNIVERSALIS SEU ORATIO FIDELIUM MODLITWA POWSZECHNA LITURGIA EUCHARISTICA LITURGIA EUCHARYSTYCZNA Benedictus es, Domine, Deus universi, quia de tua largitate accepimus panem, quem tibi offerimus, fructum terrae et operis manuum hdminum, ex quo nobis fiet panis vitae. R. Benedictus Deus in saecula. Błogosławiony jesteś, Panie BoŜe wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb, który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; Tobie go przynosimy, aby stał się dla nas chlebem Ŝycia. W. Błogosławiony jesteś, BoŜe, teraz i na wieki. Benedictus es, Domine, Deus universi, quia de tua largitate accapimus vinum, quod tibi offerimus, fructum vitis et operis manuum hominum, ex quo nobis fiet potus spiritalis. R. Benedictus Deus in saecula. Błogosławiony jesteś, Panie BoŜe wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, które jest owocem winnego krzewu i pracy rąk ludzkich; Tobie je przynosimy, aby stało się dla nas napojem duchowym. W. Błogosławiony jesteś, BoŜe, teraz i na wieki. Orate, fratres ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotentem. R. Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totiusque Ecclesiae suae sanctae. Módlcie się, aby moją i waszą Ofiarę przyjął Bóg, Ojciec wszechmogący. W. Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego imienia, a takŜe na poŜytek nasz i całego Kościoła świętego. ORATIO SUPER OBLATA Amen. MODLITWA NAD DARAMI Amen. V. Dominus vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. V. Sursum corda. R. Habemus ad Dominum. V. Gratias agamus Domino Deo nostro. R. Dignum et iustum est. K. Pan z wami. W. I z duchem twoim. K. W górę serca. W. Wznosimy je do Pana. K. Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu. W. Godne to i sprawiedliwe. PREX EUCHARISTICA II MODLITWA EUCHARYSTYCZNA II Vere dignum et iustum est, aequum et salutare, nos tibi, sancte Pater, semper et ubique gratias agere per Filium dilectionis tuae Iesum Christum, Verbum tuum, per quod cuncta fecisti: quem misisti nobis Salvatorem et Redemptorem, incarnatum de Spiritu Sancto et ex Virgine natum. Qui voluntatem tuam adimplens et populum tibi sanctum acquirens extendit manus cum pateretur, ut mortem solveret et resurrectionem manifestaret. Et ideo cum Angelis et omnibus Sanctis gloriam tuam praedicamus, una voce dicentes: Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy Tobie, Ojcze święty, zawsze i wszędzie składali dziękczynienie przez umiłowanego Syna Twojego, Jezusa Chrystusa. On jest Słowem Twoim, przez które wszystko stworzyłeś. Jego nam zesłałeś jako Zbawiciela i Odkupiciela, który stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego i narodził się z Dziewicy. On spełniając Twoją wolę, nabył dla Ciebie lud święty, gdy wyciągnął swoje ręce na krzyŜu, aby śmierć pokonać i objawić moc Zmartwychwstania. Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi głosimy Twoją chwałę, razem z nimi wołając: Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus Deus Sabaoth. Pleni sunt caeli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis. Benedictus qui venit in nomine Domini. Hosanna in excelsis. Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości. Vere Sanctus es, Domine, fons omnis sanctitatis. Haec ergo dona, quaesumus, Spiritus tui rore sanctifica, ut nobis Corpus et + Sanguis fiant Domini nostri Iesu Christi. Qui cum Passioni voluntarie traderetur, accepit panem et gratias agens fregit, deditque discipulis suis, dicens: Zaprawdę, święty jesteś, BoŜe, źródło wszelkiej świętości. Uświęć te dary mocą Twojego Ducha aby stały się dla nas Ciałem + i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa. On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc: ACCIPITE ET MANDUCATE EX HOC OMNES: HOC EST ENIM CORPUS MEUM, QUOD PRO VOBIS TRADETUR. BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE. Simili modo, postquam cenatum est, accipiens et calicem, iterum gratias agens dedit discipulis suis, dicens: Podobnie po wieczerzy wziął kielich i ponownie dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom, mówiąc: ACCIPITE ET BIBITE EX EO OMNES: HIC EST ENIM CALIX SANGUINIS MEI NOVI ET AETERNI TESTAMENTI, QUI PRO VOBIS ET PRO MULTIS EFFUNDETUR IN REMISSIONEM PECCATORUM. HOC FACITE IN MEAM COMMEMORATIONEM. BIERZCIE I PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW. TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ. V. Mysterium fidei. R. Mortem tua annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias. K. Oto wielka tajemnica wiary. W. Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. Memores igitur mortis et resurrectionis eius, tibi, Domine, panem vitae et calicem salutis offerimus, gratias agentes quia nos dignos habuisti astare coram te et tibi ministrare. Et supplices deprecamur ut Corporis et Sanguinis Christi participes a Spiritu Sancto congregemur in unum. Recordare, Domine, Ecclesiae tuae toto orbe diffusae, ut eam in caritate perficias una cum Papa nostro N. et Episcopo nostro N. et universo clero. Memento etiam fratrum nostrorum, qui in spe resurrectionis dormierunt, omniumque in tua miseratione defunctorum, et eos in lumen vultus tui admitte. Omnium nostrum, quaesumus, miserere, ut cum beata Dei Genetrice Virgine Maria, beatis Apostolis et omnibus Sanctis, qui tibi a saeculo placuerunt, aeternae vitae mereamur esse consortes, et te laudemus et glorificemus per Filium tuum Iesum Christum. Wspominając śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna, ofiarujemy Tobie, BoŜe, Chleb Ŝycia i Kielich zbawienia i dziękujemy, Ŝe nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie słuŜyli. Pokornie błagamy, aby Duch Święty zjednoczył nas wszystkich, przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa. Pamiętaj, BoŜe, o Twoim Kościele na całej ziemi. Spraw, aby lud Twój wzrastał w miłości razem z naszym PapieŜem N., naszym Biskupem N. oraz całym duchowieństwem. Pamiętaj takŜe o naszych zmarłych braciach i siostrach, którzy zasnęli z nadzieją zmartwychwstania, i o wszystkich, którzy w twojej łasce odeszli z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości. Prosimy Cię, zmiłuj się nad nami wszystkimi i daj nam udział w Ŝyciu wiecznym z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętymi Apostołami i wszystkimi świętymi, którzy w ciągu wieków podobali się Tobie, abyśmy z nimi wychwalali Ciebie przez Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia saecula saeculorum. R. Amen. Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie, BoŜe, Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków. W. Amen. RITUS COMMUNIONIS OBRZĘDY KOMUNII Praeceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere: Pouczeni przez Zbawiciela i posłuszni Jego słowom, ośmielamy się mówić: PATER NOSTER Pater noster, qui es in caelis: sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo. PATER NOSTER Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi. R. Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula. Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem. WspomóŜ nas w swoim miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. W. Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki. Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: «Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis»; ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam pacificare et coadunare digneris. Qui vivis et regnas in saecula saeculorum. R. Amen. Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś swoim Apostołom: Pokój wam zostawiam, pokój mój wam daję. Prosimy Cię, nie zwaŜaj na grzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją wolą napełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jedności. Który Ŝyjesz i królujesz na wieki wieków. W. Amen. V. Pax Domini sit semper vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. K. Pokój Pański niech zawsze będzie z wami. W. I z duchem twoim. AGNUS DEI AGNUS DEI Agnus Dei qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Agnus Dei qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Agnus Dei qui tollis peccata mundi, dona nobis pacem. Baranku BoŜy, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Baranku BoŜy, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Baranku BoŜy, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem. V. Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Beati qui ad cenam Agni vocati sunt. R. Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo et sanabitur anima mea. K. Oto Baranek BoŜy, który gładzi grzechy świata. Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę. W. Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja. V. Corpus Christi. R. Amen. K. Ciało Chrystusa. W. Amen. POSTCOMMUNIO MODLITWA PO KOMUNII RITUS CONCLUSIONIS V. Dominus vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. V. Benedicat vos omnipotens Deus Pater, et Filius et Spiritus Sanctus. R. Amen. V. Ite, missa est. R. Deo gratias. OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA K. Pan z wami. W. I z duchem twoim. K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. W. Amen. K. Idźcie w pokoju Chrystusa. W. Bogu niech będą dzięki. Uwaga! Tekst będzie przydatny w czasie Eucharystii odprawianych przez PapieŜa Benedykta XVI w czasie Pielgrzymki do Polski gdyŜ teksty liturgiczne będą odmawiane przede wszystkim w jęz. łacińskim. MoŜe jednak miejscami róŜnić się od omawianego w czasie liturgii tekstu z racji moŜliwości doboru innych formularzy mszalnych. ks. hm. Kazimierz Chudzicki – kapelan BS’06 Tekst Mszy św. w jęz. łacińskim i polskim został wzięty ze strony internetowej:

teksty mszy świętej po łacinie